Aşka İz Sür Gel Beni Bulursun                   kesilsin istemiyorum beni arayışların, gel... şiirlerim öylece duruyor hala penceremden süzülen ışık demetinin altında. gözlerin ve ben... bir deniz meltemi ile eleleyim bir ben durulurum bir deniz coşar, o gülüşün yangını düşmüş düşüme serkeş yüreğimde dumanı tüter... düşlerimde misafirimsin bu gün gönlümdeki açlık yatışmadan bırakmam seni. otur da söyleşelim,  ama her söz sevdaya yelken olsun tanımadık,görmedik,yitik yoldaşlarımıza armağan olsun dokunuşlarımız... uzaklara düşmez gölgen ellerine konmasa da düşlerim aklımdadır,ıslak gelişlerin kollarıma bir sonbahar yağmurunun altından cama vuran yağmur taneciklerinin serinliğinde bir seherin kokusuna iki kulaç uzaklıktayım sevdam tavında seni beklemekteyim aşka iz sür,gel beni bulursun.   kaç gündür borçlu kaparım kapımı içimdeki sensizliğe. oysa yaşamın büyümüş serpilmiş güzel anları var ya. var ya, karanfile çiğ düşmüş siyah gözlerin iki yürek dolusu aşk var ya. var ya, sevdaya süslü öpülesi iki yanak ve ayaklarımız rengarenk bir sabaha doğru yoldadır... kesilsin istemiyorum beni arayışların gel, kalmışsa sende bir tutam ince tütün getiriver... yokluğunda tüttürmek istiyorum, bahanemizde bu olsun, gitmeyiver bu gece kal! ellerim saçlarında olsun güneş doğarken, sen yanımdayken söz dinlemez arsız bir arzu kemiriyor içimi.  kürek çekmek istiyorum eski bir sandalda kırmızı bir denizde gün batımına doğru... benimle gel gözlerinde susayım ve dalgaların hışırtısını büyüteyim gecede. bilirim ki bu yolculukların tadından başka hazzı ve anısı var  yıllar yıllar sonrasına,değişmez kalır öylesine belleklerde. çünkü nasıl kavgaların,zaferlerin,yenilgilerin tarihi varsa aşkın da tarihi var. kesilsin istemiyorum beni arayışların gel, aşka iz sür beni bulursun. sana vuruldum... karanlığın yıldızlara yenik düştüğü o gecede sana vuruldum! sevdama yorgun gecikmiş gelirken gece yarısı sen; gecede bir damla ışık bir tutam ay iziydin. susuyorken gece susuyorken su dudaklarımızda şarabın tadı yürüyorken kan renginde suskunluğa dilimde kelimeler bekliyor gelişini bekliyor gözlerinin derinden sarsılarak uyanışını gün. bekliyorken korkunun suskunluğu acıya dönüştürdüğü o girdapta düşler,yollar bitiyor aklında değil mi gelmek bir nebze olsun? adımını atsan dağlar yollar devirir dizlerim varsın gelişin suskunluğa,geceye inat olsun. aşka iz sür gel, beni bulursun! bıraktığımız yerde hala telaşlı duruyor sohbetlerimiz, rüzgarla sevişiyor yine tül perde penceremde. gel, küllenen közlerin ateşi yenilensin, tohum döken başaklar gibi salınsın yüreğim. kaç yıldır güneşe verdiğim yüzünü,gülüşünü beklerim utanırım yalnızlığımı dillendirmekten ele güne karşı mahcup ve beyaz mendil tutarım o gülüşüne,yüreğim esir... sensiz eksik, sensiz küllenmiş ateş gibi tılsımını kaybetmiş ve dağılmış sevda yollarına toy vakit. beklemek, seni beklemek. gelmeyebilirsin aşk yola koyulmamışsa zaman gelmenin ötesine sürebilir yolunu yolsuz kalır yolcular kimi zaman,  ateşin ışıksız yandığı ışıkların karanlıkta kaldığı közlerin üşüdüğü cesaretin ürktüğü bulunmuşun arandığı günler yaşanır mı yaşanır... bu yaşananlar aşkın kıtlığındandır aşkın mağduriyetinden geçiyor zaman zamanın zaman olmaktan usandığı sabırlara dek sürebilir bu hasret. gel! utancıma derman ol sabrıma su bir nefes ver borcum olsun son yağmurlardan nem kokulu suretini sudan aldığın gibi al geri ve yol ver kıraç topraklar üzerinden geçsin aşk     uğramadık yeri uğramadık zamanı yoktur onun koyuver kendini akışına aşka iz sür gel, beni bulursun! sevginin her tonu afacan çocuklar koşuşuyorsa yüreğinde kapatmamışsan kapını selvi boyunca girmek isteyenlere gayrisinin ne önemi var bu dünyaya bir kez gelmenin açlığıdır sevdaya çok şey sığdırma telaşım taşı görsem duygularımı akıtmadan edemiyorum öylesine doluyum öylesine aç bırak çocuklarla büyüsün aşk demini alsın serpilip gelişen bir kızın memelerinde kanatırsa mayıs kırık asmalardan damlayan gözlerini aşka iz sür gel, beni bulursun. yeni doğmuş bir bebeğin gözleri ile bakarım yollarına son sözü yarıda kalmış bir idamlığın ciğerlerinde kanarken öğrenciler geçer şu arka yoldan öfkeli tartışmalarla kalem kokardı umut kokardı yollar gözümün önünden çocuksu geçer mürekkebi kurumamış bir bildiri kulağımda çınlayan birkaç söz tadı geçmemiş bir dokunuş o delikanlılık yılları... bilir misin kaç kez yaprak döktü ağaçlar aşkı tanıyalı ve daha kim bilir kaç gün akacak sular, uçacak kuşlar, ne zamana koşacak yollarda çocuklar. yaşamın aşka susamışlığını sevgilerde tohumlayan ve bu günden yarına döl taşıyan arılar.     bir yerlerde seyrine durduğunda yaşamın beni düşün, eline bir şey geçmese de akan terini sil çırılçıplak elinle. bir serinlik alır götürür beni avuçlarına neye aitsen oraya git nereye gidersen beni de al. yüzünü dolu dolu okşadığım yere öptüğüm yere gözlerinden ayrılık pahasına elerini elerime veren o kumsalın nemine yüreğimizin temposuna halay durmuş çakıl taşlarının arasına... orada mavi orada tuz orada su orada zaman orada biz kırlangıç sürüsüydük kumsalları siyaha boyayan keldağı ise yalnız... ağacı yok kuşu yok sevgiliye soyunmuş gibi çıplak.   biz ise iki kaçak iki tanık iki yol bilmez kel dağının avuçlarında aşka iz süren sevişiriz akdenizle incitmeden kıskandırmadan uyandırmadan gizemini, saklar ele vermez ve yabana atmaz misafirliğimizi. Sense, akdenizin mavi gözlerinde bir bilgeliksin. yokluğun aşktan eksiltebildiğim tek şey. ayrılıksa onursuzluğun inadında şimdi emeğimde yüreğimde beynimde büyüttüğüm sevda layığını beklemekte. cömert olmanın zamanıdır sevdiğim, gecikmeyesin. aşka iz sür gel, beni bulursun! aşka iz sür,önün kumsal... bir tekne geçer denizin en mavisinden, motor gürültüsüne boğulur ağlamaklı martı sesleri bir hurma dalında salınır,yaprakları gür. sürer direnci güz vaktine akşam oldu mu kaynaşır bir gönül bağında yüreğim. Akdenizin karanlığı koyudan da koyu boğulmamak ne büyük maharet siyahına gözlerinin imdat istemek şahin pençesinde kuşun harcıdır oysa, çocuklar sevdalanmış umut yoldadır. kesilsin istemiyorum beni arayışların gel, aşka iz,sür beni bulursun...   Salim Diyap
	Bugün 13 ziyaretçi (14 klik) kişi burdaydı!