|
yoksun...
sensizlik bir sürüngen
düşlerimi kemiriyor ha bire,
etim geceye kanıyor kurbağaların çığlıklarında
yıldızlar soluyor ardı ardına.
yoksun...
yüreğimdeki o çocuk sorularını ağırlaştırıyor
ateş böceklerinin yürek vuruşlarında canım yanıyor.
yoksun...
aysız kaldı karanlıklar
sergisini erkenden topladı yıldızlar,
koşuşturdu ardı ardına
dizginde tutarak suskunluğu
ve bir pencereye durdu
dışarısı kör,
ses vermez seslenişlerime
susar derinden
güzelliğinin hakkını verir nazlanır.
yoksun...
yakamozsuz kaldı sular,
benim yorgun yüreğim
geceye sensiz yaslanır...
|
