.........Düşlerime Misafir Olduğun Demlerde.........
düşlerime misafir olduğun demlerde
tılsımı büyürdü aşkın
içimdeki çoçuğun kirpikleri ıslanırdı mutluluktan
kıskanırdı rengarenk çiçekler gözlerimdeki baharı
ve sarardı ruhumdaki yangın yedi iklim cihanı
düşlerime misafir olduğun demlerde
kanım mürekkep kesilir
al al yazardı aşka utangaçlığı yanaklarıma
bir fırtına kopardı sürgün limanlarımda
isyan gemilerimi yakardım
ellerim müptela düşerdi koynuma
koynumdaki resmini öper öper koklardım
düşlerime misafir olduğun demlerde
ürkek kuşlar konardı gönül bahçeme (ufkuma)
endamını taşıyan ürkek kuşlar...
ve ben onları incitmekten korkardım
sadece o tek heceyle konuşur
ölesiye seni yaşardım.
ah şimdi sen yoksun
içimdeki çoçuk arıyor o eski düşleri.......
Uğur Kurt