Ben, gecenin utanmazlığını sevdim  Karanlığa kendini feda ederken gölgeler Gülüşünün sinsi ışıltısını Koynuna astığı yıldızlarla Övüncünü Buğulu şarkılara eşlik etmesini Sahiplenmesini kayıp ruhları Ve sarhoşluğumla sendelerken Yalnızlığımı okşayıp Sarılışını sevdim Ben, insanların gidişini sevdim Telefonda üzünçlü vedaları Eşikte yarım kalan anıları Eksilen bardaktan Sessizliğe dökülen şarabı Yastığın soğuk yüzünü Radyoda şiir gecelerini Ellerinde bayraklarla Güneşe yürüyenleri Şehrin kalabalık İç çekişlerini Sevdim Ben, aşkın dudaklarında taze yasemin öpüşünü sevdim Gözlerinin giziyle içimi Titremesini Kirpiklerinin her buluşmasında Ruhuma yaşattığı Devrimleri Yaslandığım omuzunda Hayallerime şarkılar söyleyen Sesini Dokundukça, yaşadığımı hissettiren Ellerini Gülüşlerine saklı Hüzünlü kemanın ezgisiyle Gidişini sevdim  Ben, seni sevdim Gecenin utanmazlığında İnsanların yağmur sonrası Unutuşunda Körelen umutların Yasında Hayatla ölüm arasında Çoğaltmanı sevdim Bıraktığın aşka Teşekkür ederim Nisan Serap Muratoğlu
	Bugün 1 ziyaretçi (1 klik) kişi burdaydı!