TuTKi Bu GeCe     Tut ki bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim sis basmış,yıldızlar mavi gökyüzü siyah ceketini giymiş sanki sokaklar biçare kalmış,ıssız karanlığa kanabilirim evde, camlara vuran rüzgarın korkunç sesi köpeklerin havlamasından ürküyor olabilirim caddede çınlayan üç dört ayak sesi üç dört adım da kahkaha sesi limanına demirleyen en son balıkçı teknesi de gitti mi kapkara gecelerde başlar şiirlerim acılar hecelere hüzünler mısralara dökülür...   tut ki bu gece yalın ayak bir zemherideyim, öfkem son haddinde mevsimlerden,en soğuk en fırtınalı,üşüdüğüm bir gece gözlerimden dökülmeyen yaşlarımı salıveriyorum dizelerime şuursuz düşüncelerimin içinde dinmek bilmeyen,kayıp giden satırları yazabilirim tut ki bu gece şiirlerimin sahile vurduğu gece vuslat için ant içtiğimiz bu limanı terk edebilirim lodosunda kürek çektiğim denizimde boğulabilirim bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim bu gece beni sevmene de hiç ihtiyacım yok diyebilirim   tut ki bu gece bütün şiirlerimi üst üste zımbalayabilirim hedef tahtası gibi tam onikiden vurabilirim ben seni hiç sevmedim bana ait ne varsa ver diyebilirim tut ki bu gece bunlar,hüzünlü şiirlerimin öfkesi öfkem arttı,yüreğim acıdı belki de kalemimin acı sesi   tut ki bu gece bütün şiirlerimi sevebilirim bile aydınlık bir gece bulabilirim seninle öfkelerimi hüzünlerime harmanlayıp içime dolar sesin,ruhumu ısıtır nefesin hüzünleri bile bölüşebilirim seninle gecem hasretinle şımarır,sevginle varlığımı tamamlarım karanlık utanır tüm renkli elbiselerimi giyer sabahı bekler hep onu beklerim... hüzünlerim bile onunla daha güzel diyebilirim... tut ki bu dizeleri hiç yazmamış farzedip buruşturup atabilirim de yakabilirim de idamlık hecelerime asabilirim de.. Nihal MİRDOĞAN
	Bugün 5 ziyaretçi (19 klik) kişi burdaydı!